Pages

Saturday, July 17, 2010

Polovina zolto sonce


Nekoi dela me ostavaat bez zborovi!
Chimamanda N. Adichi Nejziniot prv roman e "Purpuren hibiskus", koj uste utre ke go kupam, a taa e tolku mlada, rodena e 1977 i me voodusevuva so svojata preciznost, obrabotka na karakteri, duri i najmalku prisutnite vo romnot ili pak najmalku cinis vaznite likovi se obraboteni vo celost. Tolku mald pisatel, a tolku iskusen vo pisuvanjeto!
Romanot e malku pogolem, ima 600 strani, no vo nieden moment ne ja gubi svezinata, kako sto se slucuva obicno so golemite ( po obem ) dela. Ednostavno, od 600 strani ne tera da procitame 630 smiley emoticons
Vo ovoj roman ke najdeme ljubovna prikazna, odnos megju maz i zena, ljubov, iskusenija, vojna, glad i smrt. Ke procitame za borbata, za prostuvanjeto i za gubenjeto. Ke citame za zivotot.
" Olana veke ne se sekavase na tie casovi koga do cekase Odenibo da se vrati, no se sekavase na custvoto na slepilo, kako da i stavil nekoj studeni kapaci na ocite. Pred toa, taa povremeno stravuvase deka Bebe, Kainene i Ugu ke zaginat, i raseano ja prifati moznosta deka ke bide vo zalost, no nikogas ne razmisluvase za smrt na Odenibo. Nikogas. Vo nejziniot zivot toj bese nesto nemenlivo. Kog se vrati, mnogu vreme po polnok, so cevlite pokrieni so kal, taa znaese deka veke nema da bide istiot. Pobara od Ugu da mu donese casa voda i so miren glas i rece: "Postojano me teraa nazad, pa ja parkirav kolata nastrana, ja skriv i trgnav pes. Na krajot eden bijafranski oficer go zategna orozot na pistolot i rece deka ke puka i ke im napravi usluga na vandalite ako ne se varatam onamu od kade sto sum dosol".

3 comments:

Anonymous said...

Odlicna kniga!

Anonymous said...

Jas ja imamdoma uste stoi neprocitana :)se nadevam ke najdam vreme da si go priushtam toazadovolstvo. Slucajno go najdov tvojot blog i moram da prokomentiram me pleni soboi i kreativnosta. Golem pozdrav!
HRISTINA

cvetnaprikazna said...

Thanks! Mnogu mi e milo!

Post a Comment