Ве чекам на кафе!

Пролет е, ден пред Велигден, Велика Сабота... Кафе во мојата нова шоља, тераса со новите ролетни, мирис на прекрасно цвеќе... Циганка на ѕидот ( ме фасцинира тоа што не и се гледа лицето, па можам да ја замислувам како мајка, љубовница, осамена пријателка... Зависи од моментот..., сега е Убава Циганка), последните стихови на Борхес до неа и пет украдени минути за себе...
Ве чекам на кафе!

И, еве поминаа и моите пет минути